R-nest dekking en dracht

Op donderdag 12 december kreeg ik van Henrico het berichtje dat Hinke loops was. Onze dame had ons behoorlijk lang laten wachten. We hadden haar namelijk al begin november loops verwacht.

Die zondag ben ik haar op gaan halen, zodat we samen de volgende dag naar de AniCura dierenkliniek in Eersel konden. Hinke liet alles relaxed over zich heen komen: het maken van een uitstrijkje, endoscopisch onderzoek en het afnemen van wat bloed voor de progesteron-test.

De dierenarts en ik zagen dat Hinke al goed op weg was naar de ovulatie. Het slijmvlies liet al een behoorlijke rimpeling te zien, terwijl ze pas op dag 5 van de loopsheid zat. Dat was niet zo verwonderlijk, want de progesteron bleek al op 2,88 te staan. Afgesproken werd om woensdag weer te prikken.

De uitslag van het uitstrijkje was prima. Goed om te weten dat Siebe geen gekke dingen op kon lopen tijdens een mogelijke dekking en Hinke niets onder de leden had.

Het baasje van Siebe werd op de hoogte gebracht dat wij mogelijk woensdag al hun kant uit zouden komen. Ik had het gevoel dat Hinke’s progesteronwaarde wel eens heel snel kon stijgen. En mijn gevoel werd bewaarheid. De progesteron stond woensdag op 9,35 – hij was goed door gestegen en de ovulatie had ondertussen plaatsgevonden.

Rond de middag vertrokken Hinke en ik richting Leiden waar Siebe al op haar wachtte. En wat vonden ze elkaar leuk, oortjes werden volop gewassen en ze konden elkaar niet met rust laten. Jammer genoeg kwam het niet tot een dekking en we besloten de volgende dag weer terug te gaan.

Donderdag zijn we teruggegaan naar Leiden. In Sleeuwijk werd ’s middags nog een keertje progesteron geprikt, deze stond ondertussen op 13,5. Met een beetje hulp is het tot een dekking gekomen.

Het lange wachten kon beginnen.